تحلیل مطلوبیت عناصر گردشگری از نگاه شهروندان در مجموعه‌ی عباس‌آباد بهشهر

     گردشگری گسترده‌ترین فعالیت خدماتی است و به طور مسلم در آینده با سرعتی بیش از گذشته و امروز توسعه خواهد یافت. مجموعه‌ی عباس‌آباد بهشهر به عنوان یکی از مهم‌تر‌ین اماکن گردشگری استان مازندران علی‌رغم قابلیت‌های تاریخی و اکوتوریستی بسیار بالا نتوانسته است هماهنگ با رشد صنعت گردشگری جایگاه مناسبی را در جذب گردشگران ملی و بین‌المللی در کشور به دست آورد. مقاله‌ی حاضر با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با هدف شناخت و آگاهی از مطلوبیت عناصر گردشگری در مجموعه‌ی عباس‌آباد بهشهر تهیه شده است. به گونه‌ای که ضمن شناخت ویژگی‌های جامعه‌ی آماری، میزان رضایت آنان از امکانات و خدمات گردشگری منطقه‌ی مورد مطالعه، ارزیابی شده و پیشنهادهایی برای استفاده‌ی بهینه از قابلیت‌ها و امکانات موجود گردشگری ارائه گردیده است.  جامعه‌ی آماری این پژوهش، همه‌ی شهروندان ساکن شهر بهشهر بوده‌اند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و به‌کار‌گیری فرمول کوکران تعداد 378 نمونه مورد پرسشگری مستقیم قرار گرفته‌اند. پس از جمع‌آوری اطلاعات میدانی از طریق ابزار پرسشنامه، روابط بین متغیر‌های پژوهش از طریق آماره‌های توصیفی (جدول فراوانی، نمودار و ...) و استنباطی (آزمون T-Test) ؛ در قالب نرم‌افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفته است. آنالیز انجام گرفته از طریق آزمون T تک‌دامنه‌ای نشان داده است که بیشترین مطلوبیت این مجموعه از نظر جامعه‌ی آماری (با 5/41درصد پاسخ‌ها) مربوط به «جاذبه‌های طبیعی» و کمترین مطلوبیت نیز مربوط به «امکانات اقامتی» آن با 5/26درصد فراوانی  بوده است.